شرکت فولاد خوزستان در مهرماه ۱۴۰۴ توانست با تولید ۳۶۰ هزار و ۷۹۸ تُن شمش فولادی و همچنین ثبت ۵ رکورد تولیدی دیگر در بخش احیا، برگ زرینی در تاریخ خود ثبت کند؛ این اعداد فقط یک موفقیت تولیدی نیست، بلکه نشانهای از بلوغ سازمانی و تابآوری صنعتی در شرایطی است که بسیاری از بنگاهها زیر فشار تحریم، ناترازی انرژی و رکود بازار، رمق تولید را از دست می دهند.
اما در این میان، آنچه شرکت فولاد خوزستان را متمایز میکند نه صرفاً اعداد رکورد تازه، بلکه منطق مدیریتی پشت آن است؛ منطق پیوند میان ایمان، برنامهریزی و دانش. در سالی که قطعی برق، محدودیت گاز و افزایش هزینههای انرژی بسیاری از خطوط فولادی را متوقف کرد، فولاد خوزستان با زمانبندی هوشمند تولید و نگهداری، هماهنگی میان واحدهای پشتیبان و تمرکز بر بهرهوری انرژی توانست روند تولید را حفظ کند و از دل محدودیت ها، فرصت بسازد.
رکوردهای مهرماه محصول همین سیاستهاست. در ساختار تولید این شرکت، از ارتقای بهرهوری تا تملک نیروگاه و تقویت لجستیک، همگی حلقههای زنجیرهای هستند که به ثبات تولید کمک میکنند.
شرکت فولاد خوزستان با تکیه بر این نگاه سیستماتیک، توانسته است مفهوم «پایداری تولید» را از شعار به واقعیت نزدیک کند؛ همانگونه که در سال گذشته با اقدامات توسعه ای چون تملک نیروگاه خلیجفارس، راه اندازی مگامدول زمزم ۳ و بهرهبرداری از فولادسازی شادگان و بهینهسازی مصرف انرژی نشان داد که آینده تولید را باید از مسیر خوداتکایی و نوآوری گذراند.
این رکوردهای تازه، از یکسو حاصل سرمایه انسانی متعهد و با انگیزه است و از سوی دیگر، نتیجهی مدیریت بحران در شرایط ناترازی. وقتی معاون بهرهبرداری فولاد خوزستان میگوید «هیچ محدودیتی توان متوقف کردن اراده فولادمردان را ندارد»، این جمله صرفاً یک شعار نیست؛ گزارشی از واقعیتی است که جریان دارد.
تولید در چنین شرایطی به معنای عبور از مرزهای فنی و سازمانی است؛ به معنای خلق هماهنگی در میان صدها واحد، هزاران نفر و در نهایت، حفظ حرکت استوار در زمانی که همهچیز در معرض توقف است.
فولاد خوزستان امروز بیش از هر زمان دیگری در موقعیت «بلوغ صنعتی» قرار دارد. این بلوغ یعنی توانایی ادارهی همزمان تولید، انرژی، محیطزیست و بازار در دل یک شرایط اقتصادی ناپایدار.
ثبت رکوردهای پی در پی در مهرماه، صرفاً دستاوردی فنی نیست؛ نمادی است از مدیریتی که یاد گرفته در شرایط دشوار و پر از تکانه، ثبات بسازد.
تجربه شرکت فولاد خوزستان نشان می دهد که توسعه فقط در لحظهی رونق و ثبات ساخته نمیشود، بلکه در دل محدودیت و بحران است که بنیانهای واقعی یک صنعت شکل میگیرد. فولاد خوزستان در این مسیر، یکبار دیگر ثابت کرد که «تولید ملی» نه در شعار، بلکه در ایمان، دانش و تدبیر زنده است
